Mens en medemens: Helft Belgische jongeren wantrouwt andere mensen

Hoe komt dit? 

Dit hangt van verschillende factoren af. Deze verschillende factoren zijn o.a. het geslacht, het studieniveau en het soort gezin waar men in opgroeide. En volgens mij zit er zeker waarheid in dit artikel. 

Mijn eerste 8 levensjaren ben ik opgegroeid in een klassiek gezin, de volgende 9 jaren in een eenoudergezin en sinds een paar jaar leef ik nu in een samengesteld gezin. En ik kan uit ervaring zeggen dat dit wel schade toebrengt aan het vertrouwen in andere mensen. 
Ikzelf persoonlijk heb het niet per se moeilijk om mensen te vertrouwen, maar het zal wel lang duren voor ik persoonlijke zaken zal vertellen aan iemand. Als ik dit doe, dan ken ik deze persoon al langere tijd en heeft deze persoon ook al aan mij bewezen dat hij/zij echt te vertrouwen valt.

Volgens mij liggen er nog meer factoren aan de basis van dit wantrouwen. Kijk bijvoorbeeld eens naar het nieuws op tv. Je ziet bijna alleen maar negatieve zaken: mensen die andere mensen bedriegen, vermoorden, gijzelen, schietpartijen met een slechte afloop, mensen die zelfmoord hebben gepleegd, ... En dit gebeurt niet alleen door mensen die familie of vrienden zijn van elkaar, maar ook door mensen die elkaar van haar noch pluimen kennen.

Als ik al deze dingen op tv zie, dan vraag ik mij soms af waar het goede van de mens zich nog bevindt. Je zou voor minder andere mensen gaan wantrouwen. 

Als vrienden van je al vaak je vertrouwen hebben beschaamd, dan ga je vaak mensen meer beginnen wantrouwen dan nodig.

Als je ook terug kijkt naar gebeurtenissen in het verleden, dan zie je ook dat deze indirect te maken kunnen hebben met het vertrouwen in andere mensen. Denk maar aan de zaak Dutroux. Hij ontvoerde willekeurige meisjes op straat. De ouders lieten hun kinderen dan niet meer buiten spelen. Hoe vaak krijgen kinderen ook sinds deze gebeurtenissen ook niet te horen: 'Niets aannemen van vreemde mensen!' of 'Ga nooit mee met iemand die je niet kent!'. 
Pas op, ik breek deze stellingen zeker niet af. Ik wil hier gewoon mee aanduiden dat het wantrouwen ons ook een beetje ingelepeld wordt. Ik weet ook wel dat je op sommige momenten een vreemde persoon beter niet vertrouwd. Hieraan zie je dat zelfs bij mij enig wantrouwen schuilt voor mensen die ik niet ken

http://www.pienternet.be/nieuws/comments/helft_belgische_jongeren_wantrouwt_andere_mensen

Sociale omgang

En net door dat wantrouwen in andere mensen, is onze sociale omgang ook achteruit gegaan. De mensen kunnen geen gedag meer zeggen tegen elkaar, een glimlach of een knikje met het hoofd is soms al teveel gevraagd.
In dit filmpje zie je wat de mensen er zelf van denken:

Ik denk dat de slechte sociale omgang een gevolg is van het wantrouwen in mensen. Op straat kijk je niet naar de mensen, je negeert ze. En dat allemaal om geen contact te hoeven maken.
Ikzelf vind wel, als ik erop let, dat de mensen op straat inderdaad een stuk onvriendelijker zijn geworden. Ze zeggen alleen 'goedendag' als ze er bijna niet omheen kunnen en glimlachen alleen eens al ze oogcontact hebben gemaakt.
Maar aan de andere kant til ik daar ook weer niet zo erg aan. Ikzelf zal wel altijd glimlachen, knikken of eventueel eens 'goedendag' zeggen als ik anderen tegenkom op straat. 

Wantrouw jij andere mensen of niet? Vindt jij ook dat mensen onvriendelijker zijn geworden? Ik wil graag weten waarom. Laat gerust een berichtje achter!