Het zit waarschijnlijk nog heel goed in
ons geheugen: het drama dat zich op 8 augustus 2011 afspeelde op
Pukkelpop.
De dag begon als een snikhete dag waar
de festivalgangers van genoten, maar 's avonds na 6 uur barstte er een onweer
los met hevige regenval en rukwinden die 10 minuten lang duurde. Na dit onweer
was er heel veel materiële schade, maar nog veel erger: er werd een
balans vastgesteld van 5 doden.
Dit was een triest moment voor België
en iedereen leed onder wat er gebeurt was op Pukkelpop. De meeste mensen kenden
wel mensen die op dat moment op het festival waren. Op dat moment had ik wel
het gevoel dat België één was, we leden allemaal samen onder het drama. Het was
geen ver-van-ons-bedshow, het was heel dicht voelbaar.
Ikzelf heb de angst heel diep mogen
voelen. 3 vrienden van mij zaten juist op dat moment op Pukkelpop en de vader
van mijn lief was daar ook. Ik heb de hele avond met angst in mijn lijf
gezeten. Mijn lief had mij al laten weten dat alles goed was met zijn vader,
maar van mijn andere 3 vrienden kreeg ik geen gehoor. Ik stuurde samen met mijn
lief en nog een paar andere vrienden sms'en naar hen en we belden ook, maar er
werd niet opgenomen of terug gesms't. Ik stuurde en belde met andere vrienden
en we beleefden die uren in echte angst. Wat als er hen iets was overkomen? Men
sprak op het nieuws al van doden.
Een dag later hebben ze laten weten dat
ze gelukkig in orde waren. Hun gsm's werkten niet meer door de zware regenval.
Er viel een grote last van mijn schouders.
Maar de angst zat er bij 1 vriendin van
mij wel goed in. Toen we laatst naar de chirofuif van mijn lief gingen, begon
het buiten zwaar te onweren. Ze kwam dichter bij mij staan en keek met
opengesperde ogen naar boven. Het onweer doet haar nog steeds denken aan wat er
die bewuste dag gebeurde.
Hoe beleefde jij het drama van
Pukkelpop? Was je erbij of kende je mensen die daar waren? Heb jij ook het
gezamelijke verdriet van België gevoeld, net zoals ik dat heb gevoeld?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten