De grote vraag luidt als volgt: 'Waar is God bij het grote lijden?'
Er zijn 3 visies die antwoord geven op deze vraag.
God is afwezig, Hij is dood.
God's bestaan wordt niet ontkend, maar laat God toe om elders aan het werk te zijn. De joodse theoloog Richard Rubenstein stelt een vrij eenvoudige redenering op:
God is de architect van goed en kwaad: God heeft het kwaad gewild.
Bij deze visie ga je ervan uit dat God rechtvaardig actief is in de geschiedenis. Hierdoor krijgt alles een doel, ook de holocaust. Volgens deze visie is elke historisch gebeurtenis, hoe catastrofaal ook, een godsopenbaring waarin de mens zowel vernietigd wordt als vooruitgang boekt.
Bij deze theologische visie moet je toch eens verder denken of die almachtige God wel rechtvaardig is?
Want na de concentratiekampen van Wereldoorlog II, blijven er volkerenmoorden en wegen deze massamoorden wel op tegen vooruitgang die verwacht wordt?
Het lijden maakt God kwaad.
Het kwaad is onverklaarbaar en onze opdracht is om het kwaad te bestrijden, of je nu gelovig of ongelovig bent. God roept ons op om op te staan tegen elke vorm van geweld, uitbuiting, mishandeling, verdrukking, ...
Op deze manier wordt het lijden draaglijker door de ontstane solidariteit.
God is een openbaring aan de slachtoffers en dit merk je in de zorgzame handelingen en troostende woorden, daden en als anderen bidden.
Ikzelf geloof eerder de laatste visie, dat het lijden God kwaad maakt. Als God het lijden zelf veroorzaakt, hoe kan hij dan ook goede dingen laten gebeuren? Daarom is deze God volgens mij niet kwaadaardig. Hij is een goede God. Hij laat het kwade over in onze handen en laat ons zelf beslissen wat we er tegen doen.
God's bestaan wordt niet ontkend, maar laat God toe om elders aan het werk te zijn. De joodse theoloog Richard Rubenstein stelt een vrij eenvoudige redenering op:
- God laat het lijden niet toe.
- Het lijden is onontkoombaar.
- Besluit: God bestaat niet als schepper van het lijden.
Deze redenering verwijst naar een op- en neergaande beweging zoals eb en vloed, een eindeloze cyclus van zorgen en vreugde. Volgens deze visie heeft het leven weinig zin, God is het Heilige Niets dat de dood aanbiedt als uitweg uit dit zinloze bestaan.
Mensen zijn geschapen door God en moeten ook terugkeren naar God.
Om het crue te zeggen: God is een kannibaal die kinderen maakt om ze later terug op te eten.
Mensen zijn geschapen door God en moeten ook terugkeren naar God.
Om het crue te zeggen: God is een kannibaal die kinderen maakt om ze later terug op te eten.
God is de architect van goed en kwaad: God heeft het kwaad gewild.
Bij deze visie ga je ervan uit dat God rechtvaardig actief is in de geschiedenis. Hierdoor krijgt alles een doel, ook de holocaust. Volgens deze visie is elke historisch gebeurtenis, hoe catastrofaal ook, een godsopenbaring waarin de mens zowel vernietigd wordt als vooruitgang boekt.
Bij deze theologische visie moet je toch eens verder denken of die almachtige God wel rechtvaardig is?
Want na de concentratiekampen van Wereldoorlog II, blijven er volkerenmoorden en wegen deze massamoorden wel op tegen vooruitgang die verwacht wordt?
Het lijden maakt God kwaad.
Het kwaad is onverklaarbaar en onze opdracht is om het kwaad te bestrijden, of je nu gelovig of ongelovig bent. God roept ons op om op te staan tegen elke vorm van geweld, uitbuiting, mishandeling, verdrukking, ...
Op deze manier wordt het lijden draaglijker door de ontstane solidariteit.
God is een openbaring aan de slachtoffers en dit merk je in de zorgzame handelingen en troostende woorden, daden en als anderen bidden.
Ikzelf geloof eerder de laatste visie, dat het lijden God kwaad maakt. Als God het lijden zelf veroorzaakt, hoe kan hij dan ook goede dingen laten gebeuren? Daarom is deze God volgens mij niet kwaadaardig. Hij is een goede God. Hij laat het kwade over in onze handen en laat ons zelf beslissen wat we er tegen doen.
De dood bevraagd
Veel mensen denken pas echt na of er iets na de dood is, als hen dat gevraagd wordt. Sommigen zijn overtuigd van niet, anderen van wel. Er zijn ook mensen die van idee veranderen. Er zijn mensen die vroeger niet geloofden in leven (of iets anders) na de dood, maar die het pas zijn gaan geloven toen een dierbare van hen overleed.
Het leven houdt op bij het afsterven van het lichaam
Het leven houdt op bij het afsterven van het lichaam
Er zijn veel mensen waarvoor het leven eindigt na de dood. Dood is dood, voor hen. Je kan hoogstens verder leven in iemands gedachten.
De dood als overgang naar ...
Mensen die een geliefde hebben verloren, kijken hier helemaal anders tegenaan. Zij sluiten meer aan een verder leven na de dood. Terwijl er bij religieuze levensbeschouwingen ook gesteld wordt dat er leven na de dood is, is deze visie toch nog steeds anders. De dood wordt gezien als een toegangspoort naar een nieuw en eeuwig leven of een nieuwe aardse beproeving.
De dood als doorgangspoort naar een eeuwig leven bij God
3 grote monotheïstische godsdiensten leggen uit hoe het leven in Gods handen ligt. Het ethisch leven speelt hier ene grote rol.
Zowel bij de moslims als de joden en de christenen wordt de dood gezien als de doorgang om naar het eeuwige leven te gaan. Maar daar staat wel tegenover dat je als mens een goed leven moet geleidt hebben. Elke godsdienst behandelt dit onderwerp met zijn eigen rituelen.
In het volgende filmpje hoor je hoe belangrijk het voor moslims is om ethisch te leven. Op de achtergrond zie je beelden uit het begrafenisritueel van de islam.
Allerzielen
Allerzielen vieren we op 2 november, de dag na Allerheiligen. Op Allerzielen herdenken we de overledenen. De nabestaanden gaan naar het kerkhof, groeten de graven van hun (groot)ouders en plaatsen bloemen op het graf.
Allerzielen is een dag waarop we speciaal denken aan alle zielen die van ons heengegaan zijn.
In onderstaand filmpje wordt er meer uitleg gegeven over Allerzielen, vroeger en nu.
Zowel bij de moslims als de joden en de christenen wordt de dood gezien als de doorgang om naar het eeuwige leven te gaan. Maar daar staat wel tegenover dat je als mens een goed leven moet geleidt hebben. Elke godsdienst behandelt dit onderwerp met zijn eigen rituelen.
In het volgende filmpje hoor je hoe belangrijk het voor moslims is om ethisch te leven. Op de achtergrond zie je beelden uit het begrafenisritueel van de islam.
Allerzielen
Allerzielen vieren we op 2 november, de dag na Allerheiligen. Op Allerzielen herdenken we de overledenen. De nabestaanden gaan naar het kerkhof, groeten de graven van hun (groot)ouders en plaatsen bloemen op het graf.
Allerzielen is een dag waarop we speciaal denken aan alle zielen die van ons heengegaan zijn.
In onderstaand filmpje wordt er meer uitleg gegeven over Allerzielen, vroeger en nu.
http://www.schooltv.nl/beeldbank/clip/20070901_allerzielen01
De dood als overgang naar een nieuw aards leven
Bij de meeste andere levensbeschouwingen wordt geloofd dat het lichaam afsterft en dat de ziel van deze persoon reïncarneert in een ander levend wezen. De bedoeling hiervan is dat de ziel bevrijdt wordt, om later op te nemen in het goddelijke.
Een goed geleid leven is een grotere garantie op de totale bevrijding.
Een slecht geleid leven wordt in het volgende leven afgestraft.
Deze denkroutes zijn vooral in het hindoeïsme en in het boeddhisme aanwezig.
Van 04:00 tot 04:50 kun je rituelen zien rond geboorte, huwelijk en dood:
Is je iets opgevallen in dit bericht of wil je iets kwijt? Laat het me weten!
Een goed geleid leven is een grotere garantie op de totale bevrijding.
Een slecht geleid leven wordt in het volgende leven afgestraft.
Deze denkroutes zijn vooral in het hindoeïsme en in het boeddhisme aanwezig.
Van 04:00 tot 04:50 kun je rituelen zien rond geboorte, huwelijk en dood:
Is je iets opgevallen in dit bericht of wil je iets kwijt? Laat het me weten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten