Mens en zingeving: Zingevingsvragen

In de les van 22 oktober hadden we het over levensvragen. Samen met de klas bedachten we een aantal levensvragen die ons wel eens bezighouden:


- Wat voor zin heeft het leven?
- Wat is de juiste weg in het leven?
- Waarom leven wij in een drukke maatschappij?
- Wat is er na de dood?
- Waarom is er een ideaalbeeld?
- Waarom worden we hier geboren?
- Is er ergens anders leven?
- Waarom sterven zoveel mensen?
- Waarom is er zoveel oorlog en onrecht?
- Wat zorgt ervoor dat onze levensweg er zo uitziet?

En wanneer in ons leven nemen deze vragen plots de bovenhand? 
Vaak op triestige momenten als we alleen zijn. We voelen ons niet zo goed in ons vel, er is iemand overleden die je dierbaar was, je hebt juist harde ruzie gemaakt met je lief/ouders/broer of zus, ...
We zitten stil in een hoekje, soms met tranen in de ogen. Je stelt jezelf de echte levensvragen, die vragen waar een antwoord op krijgen bijna zo goed als onbestaande is.

Of op de momenten in je leven waarop iets ingrijpends gebeurt. Dan ga je je vragen stellen.
 Hetzelfde gebeurde bij Arie. Arie leefde gelukkig in zijn gezin. Tot zijn vader een ongeval kreeg waarbij hij een rugletsel opliep, waardoor hij bepaalde spieren niet meer kan gebruiken.
Toen is Arie hem de vraag gaan stellen: 'Waarom overkomen goede mensen soms slechte dingen?'
In volgende video probeert Arie een antwoord te vinden op deze vraag.
http://www.maarwieisgod.nl/module-3/video



In het volgende filmpje vertelt journalist Joël de Ceulaer hoe hij kijkt naar deze levensvragen, of ze wel of niet te beantwoorden zijn en op welke momenten in zijn leven hij nadacht over de zin van het leven:

http://www.youtube.com/watch?v=Z-cVoLysqEk

- Wat geeft mijn leven zin?
Mijn familie, mijn droom/doel om kleuterjuf te worden en hoofdzakelijk mijn vriendje.

1) Mijn familie is heel belangrijk voor mij. Bij familie kom je thuis. Zij steunen je ook tijdens moeilijke momenten of helpen je om moeilijke keuzes te maken.

2) Mijn droom/doel om kleuterjuf te worden. In het 6de middelbaar draaide het bijna het hele jaar door om je keuze wat je wou gaan studeren. Ik wist toen al dat ik kleuterjuf wou worden en naarmate het jaar vorderde,ben ik alleen maar zekerder van mijn stuk geworden. Het is echt een levensdroom geworden om binnen 3 à 4 jaar een diploma kleuteronderwijs in mijn handen te mogen hebben.

3) Mijn vriendje is mijn grote liefde. Als ik eens heel verdrietig ben, kan hij mij goed troosten of mij opbeuren. Dat hoeft niet altijd met woorden te zijn. Een knuffel zegt tussen ons vaak veel meer. Soms gaat dit gepaard met troostende woordjes.
Anderzijds kunnen we ook hee goed praten met elkaar. We zeggen alles tegen elkaar. Bij hem voel ik mij echt gesteund en onoverwinnelijk.

- Waarin geloof ik?
Ik geloof niet letterlijk alles, maar ik geloof wel in het leven na de dood. Volgens mij moet er toch iets zijn na de dood. Het kan niet dat het gewoon gedaan is.

In het volgende liedje gaat het ook over de zin van het leven:

Ik vind wel persoonlijk dat de tekst je aan het denken zet.

Wat geeft er zin aan jou leven, waar geloof jij in? En ken jij ook liedjes met een diepgaande tekst die je doen nadenken? Reageer als je dat met mij wilt delen!

Mens en samenleving: De uiteenzettingen van prof. Paul Verhaeghe - Deel 4

De vierde uiteenzetting:

'En vorige week (21 jan 2012)konden we in de krant lezen dat zelfdoding Vlaanderen 600 miljoen euro per jaar kost, en dat dit een ernstige bedreiging voor de economie wordt. Hoe ziek moet een maatschappij zijn om zelfdoding uit te drukken als economische kost? Welke graad van blindheid is er nodig om niet te beseffen dat de zaken omgekeerd liggen: dat men de onleefbaarheid van een louter economisch gestuurde maatschappij kan afmeten aan het aantal drop outs, met zelfdoding als meest definitieve vorm daarvan?'

Hier ga ik mee akkoord. Het is schandalig dat zelfdoding als een economische kost wordt gezien! Dan vraag ik mij af of de maatschappij wel verder kijkt dan de personen die zich van het leven beroven? Denken ze nooit met de vraag in het achterhoofd 'Waarom doen ze dit?'. Komen ze dan nooit eens bij zichzelf uit?

Als mensen zich niet goed voelen in een maatschappij, als ze zich een buitenbeentje voelen en zich niet geaccepteerd voelen door de samenleving, dan kunnen deze mensen zich daar zo slecht bij voelen dat in de ergste gevallen zelfmoord volgt.

De maatschappij zou juist ervoor moeten zorgen dat iedereen zich op zijn plaats voelt. Dat de mensen op hun eigen tempo kunnen doen en laten wat ze willen. Maar alles moet zo snel gaan de dag van vandaag dat er geen rekening wordt gehouden met de mensen die wat meer tijd nodig hebben om te wennen aan veranderingen, om te denken over de nieuwe dingen, ...
De maatschappij begrijpt deze mensen ook niet en het is nog maar de vraag, met het beschrijven van zelfmoord als een economische kost, of ze dat ook wel wil ...

Heb je dezelfde standpunten als ik of heb je een ander standpunt?
Laat het gerust weten!

Het Rijnlands model
'Het Rijnlands model is de naam die gebruikt wordt voor een systeem van maatschappelijke ordening. Het wordt meestal gebruikt als alternatief voor het zogeheten Angelsaksisch model waarbij alle ruimte aan de krachten van de vrije markt worden gelaten en de overheid zich zoveel mogelijk afzijdig houdt. Dit laatste wordt ook wel het  neoliberalisme genoemd, een moderne variant op het laissez-faire kapitalisme.'
http://nl.wikipedia.org/wiki/Rijnlands_model

De uiteenzettingen van Prof. Paul Verhaeghe slaan op dit neoliberalisme. 
Uit de tekst blijkt ook dat het Rijnlands model is afgeleid van het Angelsaksische model, dat vooral wordt toegepast in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.

Het Angelsaksisch model
'Het Angelsaksisch model is de naam van het maatschappelijke systeem dat met name in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten in gebruik is. Bij dit systeem staan liberale waarden als zelfredzaamheid, particulier initiatief, vrijheid en een beperkte sociale zekerheid centraal. De overheid geeft prioriteit aan een goed ondernemingsklimaat: loonvorming wordt aan de markt overgelaten en een flexibele arbeidsmarkt geeft impulsen aan de werkgelegenheid, met veel problemen voor de eventuele afvallers.
Er wordt over het algemeen heel hard gewerkt door de mensen. De overheid heeft een bescheiden rol in de gezondheidszorg en het onderwijs; dit wordt gezien als kapitale goederen. De uitkeringen worden meestal kort uitgekeerd en als men een uitkering wil krijgen, moet er aan veel eisen worden voldaan.'
http://nl.wikipedia.org/wiki/Angelsaksisch_model

Mens en samenleving: De uiteenzettingen van prof. Paul Verhaeghe - Deel 3

De derde uiteenzetting:

'Universiteiten, dat zijn toch kennisbedrijven die competenties moeten ontwikkelen bij hun studenten zodat ze regelrecht het bedrijfsleven kunnen instappen? Ten einde dit te bevorderen deden een aantal prominenten in de loop van het crisisjaar 2011 heel concrete voorstellen: verhoog het inschrijvingsgeld voor alle opleidingen die niet aansluiten bij het bedrijfsleven, verlaag het voor alles wat wel rendeert; wie hardleers is en toch kiest voor een nietrendabele opleiding, die moet bestraft worden met een kortere of zelfs helemaal geen uitkeringsgerechtigde periode. Als klap op de vuurpijl kwam het voorstel om kleuters te screenen op hun vaardigheden, zodat ze meteen de juiste economische richting kunnen uitgestuurd worden.'

Ik ga hier echt niet mee akkoord. Door inschrijvingsgeld te verhogen van niet-rendabele richtingen en die te verlagen voor wel-rendabele richtingen, kunnen we een vloedgolf creeeren voor de rendabele richtingen, waardoor op zijn beurt een overvloed aan werknemers ontstaan voor die rendabele jobs waardoor deze niet meer zo rendabel zijn.

Zo kan er uiteindelijk een tekort ontstaan bij de jobs die vroeger niet zo rendabel waren in de ogen van de mensen.

In volgend artikel vindt je 2 verschillende meningen over het verhogen van het inschrijvingsgeld van populaire studies.

http://www.klasse.be/archief/moeten-te-populaire-studies-duurder-worden/
Ik ga akkoord met de mening van Michiel Horsten. Hij heeft een goed punt als hij zegt dat vooral de sociaal zwakkeren hiervan het slachtoffer zullen worden. En daarenboven is het een inbreuk op de vrije studiekeuze. Wij mogen toch zelf kiezen wat we willen worden?
Het argument van André Oosterlinck om te populaire studies duurder te maken, zal jongeren er niet van overtuigen iets anders te doen. Het zijn, in de meeste gevallen, tenslotte de ouders die de rekeningen en het materiaal van de student betalen.

Ik vind dit ook een ontneming van de vrijheid van de mensen op zich. Wij kunnen mensen toch niet verplichten wat ze moeten studeren? Ik bedoel maar, kleuters laten screenen op hun vaardigheden om hen zo een richting toe te wijzen? Moeten we echt alles voor hen gaan kiezen? Mogen ze niet meer fantaseren over wat ze later willen worden? En wat als ze er goed in zijn maar het niet graag doen? Je job met passie en veel plezier uitoefenen, telt dat niet meer mee dan?

Ikzelf ben radicaal tegen deze screenings. Ze nemen de vrijheid af van de kinderen om te dromen van alle jobs die ze mogelijk zouden kunnen uitvoeren. Je kan geen label op het hoofd van het kind plakken en hem zo een vooruitzicht geven van een job die hij verplicht moet uitoefenen.

Ben jij hier ook mee akkoord? Zoniet, wat zijn dan jouw standpunten?

Mens en samenleving: De uiteenzettingen van prof. Paul Verhaeghe - Deel 2

De tweede uiteenzetting:
'Sociologisch onderzoek van Wilkinson en Pickett toont aan dat er een perfecte correlatie bestaat tussen de omvang van inkomensverschillen enerzijds en zo ongeveer alle belangrijke gezondheidsparameters anderzijds. Kort samengevat: hoe groter de inkomensverschillen in een regio, des te meer mentale stoornissen, tienerzwangerschappen, kindersterfte, agressie, criminaliteit, drugsgebruik en pillen; des te lager de gemiddelde levensverwachting, lichamelijke gezondheid, onderwijsresultaten, sociale mobiliteit en ruimer, de gevoelens van veiligheid en geluk. Bovendien – en dit zal voor veel mensen zeer verrassend zijn – bovendien gelden deze resultaten voor alle lagen van de bevolking, en blijven ze niet beperkt tot de laagste sociale klassen.'

Met het eerste deel ('Sociologisch onderzoek ... en geluk.') ben ik akkoord. Hoe groter de kloof tussen arm en rijk is, hoe erger de situatie in de omgeving zal zijn. 

Met het tweede deel ('Bovendien - ... klassen.') ben ik niet akkoord. Volgens mij kunnen zeker niet alle hierboven beschreven toestanden zich voor gedaan hebben in alle klassen. Volgens mij had elke sociale klasse zijn problemen, maar waren die problemen heel verschillend.

Kijk maar naar de situatie in de ontwikkelingslanden. De arme mensen zijn uitgemergeld, kunnen nauwelijks rondkomen met hun loon (als ze er al één hebben) en krijgen allerhande ellende over zich heen: kindersterfte, criminaliteit, agressie, tienerzwangerschappen, lichamelijk zijn ze soms niet in orde, onderwijsresultaten zijn er bijna niet omdat de meeste kinderen moeten helpen in het huishouden of moeten werken om mee geld te verdienen, ...
De rijke mensen in die ontwikkelingslanden kijken niet eens om naar de armere bevolking.
Zij hebben wel minder te maken met de problemen van de armere bevolking. Hun kinderen kunnen naar school, ze zijn lichamelijk in orde omdat zij een dokter kunnen betalen, zij kunnen gebruik maken van sociale mobiliteit, ze voelen zich veilig in hun grote, stevige huizen en voelen zich ook gelukkiger.

Deze toestanden doen mij denken aan Belgie in de 19de eeuw met Daens. Hier was het toen juist dezelfde situatie.

Denk je er hetzelfde over als ik of heb jij een ander idee? Vertel het gerust!

Mens en samenleving: De uiteenzettingen van prof. Paul Verhaeghe - Deel 1

Eerst en vooral: Wat is neoliberalisme?


Volgens Wikipedia luidt de definitie als volgt:
'Neoliberalisme was oorspronkelijk het streven naar een gereguleerde markt, waarbij marktinvloeden gecombineerd worden met overheidsinvloeden. Hiermee onderscheidde het neoliberalisme zich van het klassiek-liberalisme dat minimale overheidsinvloed beoogt en het socialisme dat méér overheidsinvloed nastreeft. Oorspronkelijk werd het neoliberalisme derhalve geplaatst tussen het socialisme en het klassiek-liberalisme.'

De eerste uiteenzetting:

'Er blijft maar één dominant discours meer over, met name het economische. Wij leven in een neoliberale samenleving waarin alles een product geworden is. Bovendien gaat dit gepaard met een koppeling aan de zogenaamde meritocratie, waarbij iedereen verantwoordelijk geacht wordt voor het eigen succes of de eigen mislukking – dit is de mythe van de self made man. Als je slaagt, heb je het aan jezelf te danken, als je mislukt ook en het belangrijkste criterium is winst, geld – het moet opbrengen, dat is de boodschap.'

Hier ben ik volledig mee akkoord. Als je naar het nieuws luistert op tv of op de radio, dan gaat 3/4 van het nieuws over economische zaken: ontslagen die vallen, de crisis, banken die hun renten verlagen, bedrijven die over de kop gaan,stakingen dat het de spuigaten uitloopt ... Het stopt niet.

Ook met het 'eigen succes'-gedeelte ben ik het volledig eens.
Een mens staat in voor zijn eigen succes of zijn eigen mislukken. Als jij bijvoorbeeld goed kunt tekenen en je krijgt de kans om naar de tekenacademie te gaan of na het secundair iets in die richting te studeren maar je grijpt deze kansen niet, dan kan niemand je hiertoe verplichten.

Als je alles in het werk stelt om je doel te bereiken en het lukt je, kan je daar volgens mij ook veel zelfvoldoening uithalen en aan je volgend doel beginnen werken.
Als je veel kansen krijgt maar deze niet grijpt, als je voor niets werkt, ligt het mislukken ook helemaal aan jezelf. Daar zul je later dan de gevolgen van moeten vragen.
Hoeveel volwassen mensen die vroeger niets voor school deden of weigerden verder te studeren, hoor je soms niet klagen 'Als ik vroeger maar meer gestudeerd had, dan ... !'

Ga jij hier ook mee akkoord?

Mens en samenleving: Verbondenheid

In de les van 15 oktober leren we over verbondheid. Wanneer voelen we ons verbonden? Met wat zijn we dan allemaal verbonden? Waarom voelen we ons dan verbonden?

Om deze vragen makkelijker te kunnen beantwoorden, leerden we over de omgevingscirkels oftewel het vijf-cirkel-model.

Wat zijn de omgevingscirkels?
De omgevingscirkels zijn opgemaakt door Anouk Depuydt. Zij stelde crimineel gedrag in verband met het ontbreken van de band tussen de crimineel en zijn slachtoffer. Doordat die band afwezig is, voelt de crimineel geen betrokkenheid/verbondenheid met zijn slachtoffer en is hij in staat de gruwelijkste dingen te doen.

Hier zijn de 5 omgevingscirkels die zij beschrijft:
















- Verbondenheid met zichzelf
- Verbondenheid met de andere(n)
- Verbondenheid met het materiële
- Verbondenheid met de samenleving
- Verbondenheid met de natuur

Als ik voor mezelf een omgevingscirkel moet kiezen, dan kies ik voor verbondenheid met anderen. Ik vind sociaal contact heel belangrijk. Ik ben daardoor ook een echte familiemens. Voor mij is familie het dichtste en belangrijkste dat je op sociaal gebied kunt hebben.

Op de volgende site vindt je de omgevingscirkels in praktijk om gezet:
http://www.opgroeieninverbondenheid.nl/
De bedoeling van deze site is om ons te laten kennismaken met hoe wij onze kinderen kunnen laten opgroeien in verbondenheid met zichzelf, de anderen, het materiële, de samenleving en de natuur. De bedoeling hiervan is om onze kinderen zo meer zelfvertrouwen te geven. Als ze zich verbonden voelen met zichzelf, met anderen en met de samenleving, staan ze sterker in hun schoenen en komen ze meer op voor zichzelf en anderen.
Als ze zich verbonden voelen met het materiële en de natuur, zullen ze die minder snel beschadigen omdat ze er meer mee begaan zijn.
Volgens mij kan dit zeker werken. Als je kinderen bijbrengt dat sommige dingen verantwoordelijkheid vragen en je dat verantwoordelijkheidsgevoel bij hen daadwerkelijk kan opwekken, zullen ze misschien toch meer zelfvertrouwen kweken.

Verbondenheid met andere culturen en religies
Op de volgende site vindt je een tekst. Die tekst gaat over 4 centrumsteden (Gent, Oostende, Mechelen en Antwerpen) waar samen 30 verantwoordelijken van verschillende levensbeschouwelijke groepen een 'Verklaring voor een vredevolle en rechtvaardige gemeente' ondertekenden.
Hiermee krijgen deze levensbeschouwelijke en religieuze verantwoordelijken de kans om duidelijk te maken dat ze niet aan de kant staan bij democratische verkiezingen en zo willen ze ook een signaal van betrokkenheid en zorg voor een rechtvaardig beleid in hun gemeente aanmoedigen.
http://www.kms.be/?menu_id=4&nws_id=88

Door het tekenen van deze verklaring tonen de levensbeschouwelijke en religieuze verantwoordelijken dat ze dezelfde doelen nastreven, ondanks hun andere kijk naar de maatschappij. Ik vind dat deze verklaring een soort van verbondenheid toont tussen de levensbeschouwelijke en religieuze verantwoordelijken, de bevolking en de gemeentes.


Vind jij dat dit zou kunnen helpen? En welke omgevingscirkel vind jij persoonlijk belangrijk of spreekt jou het meeste aan?
Laat mij het weten!

Mens en samenleving: Martin Luther King - 'I have a dream ... '

Dit is de speech van Martin Luther King. Na het bekijken en beluisteren van deze speech was ik erg onder de indruk van zijn charisma en zijn moed. Ik besefte plots dat wat voor ons zo evident is de dag van vandaag, daar jarenlang voor gevochten is geweest.

Martin Luther King was tegen de rassenscheiding. Dit maakt hij duidelijk met de citaat:
'Ik droom dat ooit in de staat Alabama, met zijn boosaardige racisten, met een gouverneur die voortdurend de loop der geschiedenis ontkent, dat daar de zwarte jongetjes en meisjes hand in hand zullen lopen met blanke jongetjes en meisjes. Ik heb een droom!'
Na het horen van Martin Luther Kings speech, krijgen zijn woorden 'I have a dream' ook echt invulling, vind ik.

Iedereen heeft een eigen leefstijl, een religie waar hij achter staat, soms een andere huidskleur, een eigen karakter, ...
De mens in al zijn verscheidenheid moet gerespecteerd worden en moet gelijk behandeld worden. Het karakter van de persoon verteld wie hij of zij is. Wij moeten leren vanuit dat standpunt te kijken.

Martin Luther Kings droom is grotendeels toch al vervult, maar discriminatie is zeker nog niet de wereld uit. Er zijn nog veel landen waar mensen met een andere huidskleur, religie, geaardheid, ... veroordeeld, verbannen, vermoord worden om die andere eigenschappen die ons als mens juist zo uniek maken.

Als je in die samenlevingen niet bent zoals de rest, dan ben je een buitenbeentje en wordt je ook als een buitenbeentje behandelt. Maar pas op, onze Westere samenleving heeft ook nog verre van zijn doel bereikt!

We kunnen er zelf voor zorgen dat discriminatie in onze omgeving al minder voorkomt, door zelf niet discriminerend te zijn!

Wat vind jij van discriminatie of heb je er onlangs nog mee te maken gekregen? En op welk vlak was dat? Geef me gerust je mening of belevenis!

Mens en samenleving: Wat doen wij met onze wereld dat zoveel jongeren er niet meer in willen leven?

Dit is de titel van een artikel uit 'De Standaard' geschreven door Wim Verbaal.

In het artikel staat dat België jammer genoeg in Europa koploper is als het om zelfdoding gaat bij onze jongeren.
Na het lezen van dit artikel heb ik wat rondgezocht op het internet over zelfmoord, om beter te begrijpen hoe ernstig zelfmoord in België wel voorkomt.

Op Wikipedia vond ik volgende resultaten:
'In België is zelfmoord op een na de meest voorkomende doodsoorzaak bij jonge mannen van 20 tot 24 jaar en de derde doodsoorzaak bij jonge vrouwen van die leeftijd. In de leeftijdsgroep van 25 tot 34 jaar is zelfmoord zelfs de eerste doodsoorzaak. Elke dag ontnemen gemiddeld zeven Belgen zich het leven wat neerkomt op 248 zelfmoorden per miljoen inwoners. In de jaren 1890 bedroeg dit 124 per miljoen inwoners.'

Zoals in het artikel vermeldt staat, is het aantal jongeren dat vrijwillig uit het leven stapt zorgbarend gestegen het afgelopen jaar.
Als je zoiets leest, denk je toch wel eens na. Je stelt jezelf vragen en de meest voorkomende vraag die dan gesteld wordt, is 'Waarom?'.
En die vraag blijft heel vaak onbeantwoordt.

We moeten stilstaan waarom deze jongeren zelfmoord plegen, proberen te begrijpen wat er fout is aan onze maatschappij waardoor ze er geen toekomst meer in zien. Want er is wel degelijk nog een toekomst, alleen moeten we deze jongeren helpen om ze te vinden en ze te kunnen zien.

sommige jongeren zijn het doel in hun leven kwijt of zijn zodanig op zoek naar zichzelf dat ze in de knoop liggen mét zichzelf en de maatschappij erbij.

Ikzelf vind zelfmoord een slechte uitweg om van je problemen af te raken. Het probleem verdwijnt niet, het wordt doorgeschoven naar de ouders en de vrienden. En zij blijven met een grote leegte, veel verdriet en heel wat vragen achter.

Eens vertellen wat op je lever ligt bij een persoon die je vertrouwt, kan heel wat wonderen verrichten. Als je niemand kent die je vertrouwd, zijn er nog altijd anonieme chat- en telefoonlijnen waar je je verhaal eens kwijt kan.

Zelfmoord is in mijn ogen sowieso géén oplossing.

Het volgende lied dat ik hier heb geplaatst gaat over zelfmoord. In de clip zie je ook duidelijk wat het doet met mensen die om je geven.

Hier vind je de tekst van het lied:
http://www.songteksten.nl/songteksten/74118/tokio-hotel/don-t-jump.htm

Artikel: http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=F33FBPJ6
Wikipedia: http://nl.wikipedia.org/wiki/Zelfmoord#Statistische_gegevens

Wat vind jij over zelfmoord? Denk je hetzelfde als ik of heb je er een andere mening over? Laat het mij gerust weten!


50+ en afgeschreven

Ook voor 50+ers is het niet zo gemakkelijk deze dagen. De volgende reportage van 'Koppen' toont aan dat het voor 50+ers heel moeilijk is om weer aan werk te geraken nadat ze op straat zijn gezet. Slechts 3% van de 50+ers vindt weer werk na een ontslag. Maar hoe komt dat nu?

http://www.een.be/programmas/koppen/50+-en-afgeschreven

Voor bedrijven zijn 50+ers wel loyale werkers, maar hun loonkost weegt te veel door. Ze nemen dan liever jongere mensen aan voor misschien de helft minder loonkost, maar die meer en beter presteren op de werkvloer.

Het enige nadeel hiervan is dat jonge mensen niet altijd loyaal blijven aan een bedrijf en vaak na 5 à 10 jaar elders een betere job aangeboden krijgen en het bedrijf dus verlaten.

En het is niet dat de 50+ers erom vragen: ze zoeken naar werk op het internet, in de krant, schrijven zich in bij interimkantoren, ze sturen mails, brieven, gaan naar de VDAB, ...

50+ers doen gemiddeld 200 sollicitaties per jaar en dat er op geen enkel een (positief) gehoor wordt gegeven, vind ik echt inbegrijpelijk.

50+ers hebben zoveel positieve kanten: ze zijn gemotiveerd om te werken, ze kunnen meer dan sommige mensen denken, ze willen sociaal zijn, ze willen misschien niet altijd evenveel verdienen, ze zijn loyaal aan het bedrijf, ...

Maar voor veel bedrijven is er die ene negatieve kant die alles beslist: de loonkost.

Het is vreemd om te zien dat bedrijven de loonkost boven de loyaliteit brengen. Zoals bedrijven vaak 50+ers weigeren, zou je je toch gaan afvragen waarom. Bedrijven kunnen subsidies krijgen als ze 50+ers aannemen, maar deze aanpak blijkt weinig effect te hebben.

Ikzelf vind het ook een pessimistisch vooruitzicht voor ons als het zo blijft voortduren. Je moet er maar eens over nadenken: Wat als wij 50+ zijn en plots op straat belanden? Wat beginnen we dan?

Mocht jij baas zijn in een bedrijf, zou jij 50+ers aannemen? Waarom wel of waarom niet? Wat zou jij doen mocht je in zo'n situatie terechtkomen?

Mens en samenleving: kenmerken van de maatschappij

Tijdens de les van 8 oktober moesten we elk 5 foto's meehebben die duidelijk ons beeld van de samenleving voorstelden.

Dan werden deze foto's in groepjes van 4 à 5 personen aan elkaar voorgelegd en daaruit kozen we samen 5 foto's die voor ons de samenleving voorstelden.

In ons groepje kwamen zowel positieve als negatieve foto's aan bod. De foto's hadden de volgende betekenissen: familie, geluk, vervuiling, wergwerpmaatschappij en zorg.
Voor ons heeft de maatschappij zowel veel goede als slechte eigenschappen.

Daarna luisterden we naar andere groepjes hun mening en kwamen er zoveel kenmerken aan bod waar we nog niet bij hadden stilgestaan. Vanuit al deze ideeën heb ik dan een woordspinsel gemaakt waarin ik alle kenmerken zoveel mogelijk heb verzameld:

In het woordspinsel komen veel woorden voor die zowel negatief als positief benaderd kunnen worden.
Bijvoorbeeld het woord digitalisering:
Het is positief omdat we mensen leren kennen aan de andere kant van de wereld. De wereld wordt bij wijze van spreken kleiner.

Natuurlijk kan digitalisering ook negatief uitdraaien. Het is wel allemaal handig natuurlijk, maar soms vraag ik me af of we dit wel allemaal nodig hebben. Als je weet dat sommige mensen niet mee kunnen met deze snel veranderende wereld op digitaal vlak en zo in een eenzame put vallen?

En zo kan ik nog wel even doorgaan over de andere woorden.

Cohousing
1 woord dat niet in mijn woordenspinsel staat, maar waar we wel al eens van hebben gehoord en dat is cohousing.
Wat is cohousing precies?
'Centraal wonen of cohousing is een alternatieve woonvorm waarbij een groep bewoners in verschillende woningen van meerdere, gemeenschappelijke voorzieningen gebruikmaken. Dit kan bijvoorbeeld een centrale ontmoetingsruimte zijn, een washok, een werkplaats en/of een gemeenschappelijke tuin. Een woning in een centraal wonen project kan een koopwoning zijn, maar ook een huurwoning.' http://nl.wikipedia.org/wiki/Centraal_wonen
Op de volgende site kan je meer te weten komen over cohousing en wat dit precies inhoud.
http://www.cohousingplatform.be/index.php?option=com_content&view=article&id=49&Itemid=11
Dit is eigenlijk het beeld dat in de maatschappij geïntegreerd moet worden. Wij moeten eigenlijk in de toekomst op deze manier gaan leven om een betere toekomst voor onze kinderen en het milieu te voorzien.

Wat mij heel erg opvalt aan de site, zijn de immense voordelen die cohousing met zich meebrengt:
- praktische voordelen
- sociale en maatschappelijke voordelen
- economische voordelen
- ecologische motieven

Op de site gaan ze verder in detail bij al deze voordelen. Ik vind dit het ideale beeld hoe we in de toekomst zullen moeten leven. Maar het zal een tijd duren voor dit in België helemaal geïntegreerd is. De Belg heeft een baksteen in de maag en die mentaliteit zal moeilijk te veranderen zijn.
Maar de Belg woont nu al te groot en zal zich uiteindelijk toch moeten beperken tot kleiner grondgebied, al dan niet gedeeld met anderen.
Als je vergelijkt met andere landen:

Nederlanders wonen op 75 m².
Duitsers en Fransen leven op 90 m².
Wij Belgen leven op maar liefst 131 m² en dat is behoorlijk veel voor zo'n klein landje als België.
We hebben dus nog een lange weg te gaan.

(Dit thema komt nog uitgebreid aan bod bij 'Mens en natuur')


Kunnen er volgens jou nog andere woorden in mijn woordenspinsel of ken je nog goede voorbeelden? Aarzel niet om te reageren!

Welkom!

Welkom op mijn blog. Ik ben Chelsy Vandevelde,studente kleuteronderwijs aan het Katho te Tielt. Deze blog gaat over het vak RZL. Hier bespreek ik alle thema's en onderwerpen die aan bod kwamen tijdens de lessen.

Veel leesplezier!